ور تو پنداری مرا بی‌ تو قراری هست، نیست.

از دوست داشتن زیاد افراد می ترسم 

حتی از داشتن افراد هم می ترسم !

از اینکه یه روزی بیاد و کنارم نباشه هم می ترسم !

می ترسم جا گیر بشی در کنج دلم اما. 

نه آره هستی و نه . نه . 

ای کاش از این برزخ بیام بیرون . یا با بوسه هایت به بهشت می رسانی و یا با رفتنت به قعر جهنم . 

گره شد رشته‌ی عمرم زِ بس بر خویش پیچیدم....

با صبا افتان و خیزان می روم تا کوی دوست...

ور تو پنداری مرا بی‌ تو قراری هست، نیست...